مهدی دیارمند شاعر خوش طبع سرعین

مهدی دیارمند یکی از شاعران توانای شهرمان سرعین هست که در راستای معرفی فرهیختگان شهر به معرفی ایشان می پردازم. ایشان نامه ای زیبا برای من فرستاده اند که بدون هیچ تغییری در این مجال آورده ام.

بنا به پیشنهاد دوست فرهیخته مان جناب وطن پور قرار شد شرح حال مختصری از خویش به همراه اشعاری چند تقدیم حضرتشان کنم.

قبول امر کردم که گفته اند : از تو به یک اشارت از ما به صد لجاجت!

در ابتدای نگارش این سطور  به حکایت نغزی اشاره می کنم که اگر در تقریراتمان تعریفات نا مربوطی از خود کردیم دوستان عفو فرمایند.

(( روزگاری شخصی عابد نما و ریا کار که نماز شب می خواند و آرزویش این بود که خویش را در بین اولیای خدا جا بکند و به هر وسیله ای متوسل می شد تا به مراد خودش دست یازد.

روزی یکی از ایشان را دید خواست به طریق نامحسوس اشاره کند که من هم  نماز شب می خوانم   گفت:

نمی دانی برادر انسان وقتی نماز شب می خواند خیلی تشنه اش می شود !!!))

با این تفاسیر چنین می نویسم:

من مهدی دیارمند متولد مرداد ماه سال 1366 در شهر سرعین هستم.

تحصیلاتم را تا مقطع پیش دانشگاهی در سرعین گذرانده ام  و رشته  دانشگاهی ام کارشناسی علوم تربیتی گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی است که سال آخر این مقطع  را طی می کنم. ادبیات یکی از علاقه مندی های حیاتی بنده است و مفتون شعر و شاعری هستم و اشعار شاعرانی چون حافظ سعدی، مولانا، صائب، فضولی و عبید زاکانی را بسیار می خوانم.

در شعر نو هم طرفدار مرحوم عمران صلاحی هستم و از شاعران دیگر ملل اشعار جبران خلیل جبران بسیار به مزاجم سازگار است. یادم هست زمانی ناصر فیض (طنز پرداز ) می گفت:

دیگر زمان شمع و پروانه و هجران و لیلی و مجنون و ماه و پروین گذشته و شاعر امروزی باید به زبان امروز سخن بگوید به زبان آهن!

البته بنده ادعای شاعری پروفشنال ندارم و نماز شب هم نمی خوانم و اصلا" تشنه ام نمی شود!

مشرب اصلی شعری بنده طنز است و اشعار فراوانی در این باب دارم که با همه قوت و توازن هیچ یک از آنها قابل طبع و نشر نیست که سر سبز را به باد می دهند و الخ.

در ایام دبیرستان خیلی شعر می سرودم. از قسم طنز که از جمله شعر های شاخص آن سامان (فی مصائب امتحان، فی طریق التقلب و اقسامها، در ستایش معلم) است.

وقتی درس ادبیات فارسی داشتیم، دبیر ادبیاتمان از من می خواست دقایق آخر کلاس شعری بخوانم و بنده هم آتش شعر را روشن می کردم و بسی با دانش آموزان می خندیدیم.

 در آن ایام یکی از دبیران از من خواست که شعری برایش بخوانم. قبول امر نمودم. مطلع آن چنین بود:

اسب شهوت را عنان در دست گیر

زهد و تقوایی خدایی پیش گیر

 بعد از شنیدن این شعر فرمودند این شعر در حد شما نیست و نمی توانی این ابیات را سروده باشی یعنی سرقت ادبی و بقیه قضایا ...

این شد که خاطر همایونی مان مکدر  شد و اسب طبعمان که خوش می تاخت رم کرد و هنوز هم در حسرت آن طبع سرکش هستیم.

در سالهای بعدی همراه دوستان خوبم از جمله آقای صفری عزیز انجمن خصوصی تشکیل دادیم. اسم انجمن هم بنده انتخاب کرده بودم که طنز آلود بود ( ش.س.س ) مخفف شعر سوخته سرعین! چه شب های خوبی بود.

چون شب های شعر پنج شنبه ها بود روز شماری می کردیم که آخر هفته برسد تا باز دور هم جمع بشویم.

 یاد باد آن صحبت شبها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

 ره آورد این شب ها دوره کردن اشعار شاعرانی چون سعدی، حافظف شهریار، پروین اعتصامی و عبید بود.

با زبان عربی که زبان دینی ماست مانوس هستم و اشعار عربی هم مطالعه می کنم.

یک دوره مبانی ردیف آواز ایرانی به روایت رضوی سروستانی را پیش دوست شاعر و خنیاگرم عباس فولادی ((جان)) طی کردم و با بیشتر ردیف های آوازی ایرانی آشنایی دارم. آقای فولادی شاگرد استاد احدی هستند که جناب احدی هم شاگرد استاد شجریان بوده اند.

 به لطف خدا چند جزئی از کلام وحی را در سینه دارم و در دارالقرآن سرعین فنون حفظ قرآن تدریس می کنم و الان حدود 10 نفر متعلم خانم را راهنمایی می کنم که پیشرفت خوبی دارند. محور اصلی فعالیت بنده هنر خوشنویسی هست و هم اکنون هنر جوی دوره عالی این رشته هستم. سحر خط به گونه ای بود که بنده را صید کمند خودش کرده و مسحور این هنر هستم و به همه فعالیت های جسته گریخته بنده سامانی داده و به قول صائب این پریشان سیر را در بزم وحدت راه داده است.  

تقریبا" بیشتر خلوت هایم با سواد و بیاض خط در هم آمیخته. از اساتید بنده استاد حسینی موحد استاد گالشی و استاد صفایی هستند که استاد موحد بیشتر از این که برایم استاد خط باشند استاد اخلاق بوده اند. کارهای برجسته استاد موحد خوشنویسی سنگ مزار امام رضا (ع)، امام موسی کاظم(ع) و خوشنویسی ضریح جدید امام حسین (ع) با استاد فرشچیان است.

 اخیرا" با همکاری دوست عزیز و شاعرم جناب داریوش سفیدی مسئول روابط عمومی کتابخانه های استان در محل کتابخانه عمومی سرعین کلاس آموزش خوشنویسی تشکیل داده ایم که هر یک از دوستان مایل بودند می توانند در این کلاسها ثبت نام کنند.

بعد از تحریر این سطور با کمال تعجب حداقل برای خودمان ثابت شد که متاسفانه بنده تشنه می شوم و احیانا" نماز شب هم می خوانم!

 در فرجام این مقال از یار همدل و رند خودم جناب وطن پور کمال تشکر را دارم و در حق خودم و ایشان دعایی می کنم باشد که در درگاه باری تعالی مجاب افتد:

اللهم یا ذالجلال و الامتنان و یا صاحب العرش و الفرش و یا غایه آمال المجردین و یا حبیب قلوب العذبین و یا مونس اللیالی الذکرین و یا من له جنه و فیه حور مقصورات ارزقنا  زوجا" جمیلا "شکیلا " فی الایام التالیه و یقدم اخ العزیز الکرام وحید و یوخرنی فی هذا الامر الخیر الخطیر یا سریع الحساب!  ان شا الله

( عن دعایی فی  صحیفه الاازدواج مجلد الاول و صفحه الآخر ! )

 در ادامه چند شعر از سروده های طبع ناموزونم را تقدیم خوانندگان جان می کنم. تا چه قبول افتد ...

 ( طاووس را با همه نقشی که هست خلق

تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش )

 مهدی دیارمند